منابع طبیعی سقز

بیان مسائل و مشکلات منابع طبیعی و محیط زیست

منابع طبیعی سقز

بیان مسائل و مشکلات منابع طبیعی و محیط زیست

استفاده از مطالب این وبلاگ با ذکر منبع بلامانع می باشد.

پیوندهای روزانه

۶۶ مطلب در شهریور ۱۳۹۶ ثبت شده است


ایران زیباست؛‌ دریاچه ارومیه

ستاد احیای دریاچه ارومیه، گردشگری را به عنوان شغل جایگزین کشاورزی برای ساکنان حاشیه‌ دریاچه به انگیزه نجات آن پیشنهاد کرده که اگر در کارگروه تخصصی استان مصوب شود، طرح آن مشمول یارانه می‌شود.

ودود فخاری - کارشناس اکوتوریسم و بومگردی استان آذربایجان غربی - به ایسنا گفت: سه سال پیش جهاد کشاورزی طرحی داد که بر آن اساس تا شعاع ۵۰ کیلومتری دریاچه هیچ‌کسی حق کشاورزی محصولات پُرآب را نداشت، در عوض به آن‌هایی که محصول کم آب کاشته بودند، یارانه می‌داد. اگر در کارگروه تخصصی میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری استان طرح اشتغال گردشگری در روستاهای حاشیه‌ای دریاچه ارومیه مصوب و حمایت مالی شود، می‌توان آن را مثل تجربه‌ی قبلی اجرا کرد.

او ادامه داد: گردشگری روستایی در استان آذربایجان غربی یکی دو سال است که خیلی رو آمده، از زمانی که اقامتگاه‌های بومگردی مطرح شد. این جریان در سال ۹۶ بیشتر هم تقویت شد، چرا که در گذشته به ندرت نامه‌هایی درباره گردشگری روستایی به ما ارجاع داده می‌شد، اما حالا از هر ۱۰ نامه‌ی مرتبط با گردشگری، حداکثر ۸ نامه به گردشگری روستایی ارتباط دارد.

این کارشناس اکوتوریسم با اشاره به وضعیت گردشگری روستایی در استان آذربایجان غربی اظهار کرد: در حال حاضر سه روستا برای اجرای طرح اشتغال ضربتی و ۴۹ روستای هدف گردشگری درنظر گرفته شده که باید روی آموزش آن‌ها بیشتر متمرکز شد. ما در دوره‌ای به آموزش ساکنان روستاهای هدف گردشگری پرداختیم و در زمان آقای رحمانی‌موحد ـ معاون سابق گردشگری ـ هم یکی دو بار اعتباری به این منظور تخصیص داده شد، اما آن روند ادامه پیدا نکرد و دیگر اعتباری برای آموزش نرسید.

وی با بیان این‌که مردمِ این منطقه بیشتر از کشاورزی معیشت می‌کنند، افزود: حتی حالا که گردشگری مطرح شده باز هم مردم به کشاورزی گرایش دارند. متاسفانه در سال‌های گذشته مردم آن‌چنان که باید از گردشگری درآمد نداشته‌اند، برای همین نمی‌توانند کشاورزی را کامل رها کنند، اما از آنجا که مصرف بی‌رویه‌ی آب‌های زیرزمینی در کشاورزی، آسیب جبران‌ناپذیری به دریاچه ارومیه وارد کرده، ستاد احیای دریاچه ارومیه طرحی برای روستاهای حاشیه‌ای تعریف کرده که از طریق گردشگری، مشاغل جایگزینی را تعریف کند تا از این راه به احیا و حفظ دریاچه ارومیه کمک شود.

فخاری تاکید کرد: البته هدفِ این طرح رها کردن کشاورزی نیست، چون بیشترین درآمد مردم منطقه از این راه بدست می‌آید. این ایده فقط برای جایگزین کردن یک شغل مناسب‌تر که آسیب کمتر و اثرگذاری بیشتر داشته باشد، مطرح شد.

او ادامه داد:متاسفانه برای ساکنان روستاهای حاشیه دریاچه، محصول گردشگری تعریف نشده و آن‌ها نمی‌دانند از این راه چگونه درآمد کسب کنند، آموزشی هم داده نمی‌شود، چون اعتباری برای این کار وجود ندارد.

این کارشناس اکوتوریسم و بومگردی در ادامه با یادآوری این‌که استان آذربایجان غربی با سه کشور ترکیه، عراق و جمهوری آذربایجان هم‌مرز است، در پاسخ به این پرسش که از این ظرفیت چه بهره‌ای در گردشگری برده شده است، گفت: در این استان چهار نقطه‌ی ترانزیتی بازرگان، رازی، پلدشت و تمرچین وجود دارد، اما بیشتر مسافرانی که از این مرزها وارد استان می‌شوند، مثل آن‌هایی که از جمهوری آذربایجان می‌آیند به تبریز می‌روند و کمتر در آذربایجان غربی می‌مانند. بیشترین ورودیِ این استان از عراق است که آن‌ها هم به قصد زیارت وارد ایران می‌شوند و مقصد دیگری دارند. آژانس‌های گردشگری استان هم بیشتر در ترکیه و یا کردستان تور اجرا می‌کنند و کمتر دنبال جذب گردشگر به این استان هستند.

او افزود:‌ ما در این نقاط مرزی حتی فعالیت تبلیغاتی هم داشته‌ایم، اما هنوز ضعیف هستیم. اگر گردشگر بیاید خیلی نمی‌توانیم او را نگه داریم، چون زیرساخت مناسب نداریم، سرمایه‌گذار آن‌چنانی هم در استان نداریم که هتل و جاده بسازد، این درحالیست که آذربایجان غربی دو اثر جهانی تخت سلیمان و قره کلیسا را دارد که مسیر دسترسی چندان مناسبی ندارند.

فخاری تاکید کرد: برای جذب و ماندگاری بیشتر گردشگران فقط سازمان میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری کافی نیست، همه‌ی دستگاه‌ها باید همکاری کنند، این استان به زیرساخت نیاز دارد.

آذربایجان غربی از ابتدای سال ۹۶ تا مردادماه، ۲۷۷ هزار و ۲۵۱ گردشگر خارجی داشته که بیشترین آن‌ها از عراق، ترکیه، جمهوری آذربایجان، آلمان، فرانسه و ایتالیا بوده‌اند که متوسط اقامت آن‌ها در این استان ۱.۵ روز بوده است. پیش‌بینی شده این استان در سال ۹۶ مجموعا ۲ میلیون گردشگر داخلی و خارجی داشته باشد.

منبع:ایسنا

۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۲۷ شهریور ۹۶ ، ۰۸:۱۴
پیمان صاحبی


بازیگر ۴۲ ساله برنده جایزه اسکار که طرفدار محیط زیست است از دوچرخه کرایه‌ای شهری برای سفرهای درون شهری‌اش استفاده می‌کند تا میزان تولید کربنی که با اتومبیل‌های تک سرنشین تولید می‌شود، کاهش یابد.

 بازیگر ۴۲ ساله برنده جایزه اسکار که طرفدار محیط زیست است از دوچرخه کرایه‌ای شهری برای سفرهای درون شهری‌اش استفاده می‌کند تا میزان تولید کربنی که با اتومبیل‌های تک سرنشین تولید می‌شود، کاهش یابد.


وی بارها در حالی که با لباسی ساده و بدون جلب توجه در حال عبور از خیابان‌های شهر و در میان مردم است، مشاهده شده است.

دی کاپریو که به عنوان سفیر سازمان ملل در حمایت از محیط زیست فعالیت دارد، چندی پیش نسبت به تهدید اقیانوس‌ها با از بین رفتن اکوسیستم دریاها هشدار داده بود.

سال پیش جان کری نیز در حمایت از تلاش‌های این بازیگر سرشناس از دی کاپریو به عنوان فعالی متعهد یاد کرده و حضور این برنده اسکار برای حمایت از محیط زیست را فرصت مغتنمی برای حمایت از منابع طبیعی خوانده بود.
 

دی‌کاپریو در جمع دوچرخه‌سواران نیویورک

 
 
۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۲۷ شهریور ۹۶ ، ۰۸:۰۸
پیمان صاحبی


آنتلوپ آفریقایی

 

فهرست قرمز اتحادیه جهانی حفاظت از طبیعت اکنون شامل ۸۷ هزار و ۹۶۷ گونه است که ۲۵ هزار و ۶۲ مورد از آنها در معرض خطر انقراض قرار دارند.

اینگر آندرسن، مدیرکل اتحادیه جهانی حفاظت از طبیعت، در این باره خاطر نشان کرد: اقدامات ما به عنوان انسان روی این سیاره موجب شده گونه‌ها با سرعت زیاد در معرض انقراض قرار گیرند و به همین دلیل غیرممکن است کارشناسان محیط زیست روند کاهشی گونه‌های جانوری را در زمان حقیقی ارزیابی کنند. حتی گونه‌هایی همچون "آنتلوپ آفریقایی" (از گروه شاخ‌درازان) یا درخت زبان گنجشک در آمریکا که زمانی به وفور در این زیستگاه‌ها وجود داشتند در معرض تهدید جدی انقراض قرار دارند.

به گفته مدیرکل اتحادیه جهانی حفاظت از طبیعت، سیاره زمین اقدامات فوری و جهانی نیاز دارد تا بقای گونه‌ها و آینده پایدار برای آن تضمین شود.

در گزارش این اتحادیه آمده است: از شش گونه شناخته شده درخت زبان گنجشک در آمریکای شمالی پنج مورد آنها در معرض انقراض قرار دارند و تنها یک گام تا انقراض فاصله دارند.

همچنین طبق بررسی انجام گرفته جمعیت پنج گونه آنتلوپ روند کاهشی پیدا کرده است. اگرچه وضعیت بسیاری از گونه‌های آنتلوپ بدون تغییر مانده، جمعیت پنج گونه آنتلوپ آفریقایی در نتیجه شکار و از بین رفتن زیستگاه به طور چشمگیری کاهش پیدا کرده است.

همچنین بر اساس نسخه به‌روز شده این فهرست، ملخ‌ها و هزارپای علفخوار ماداگاسکار هم در معرض انقراض قرار دارند. در حالیکه وضعیت حفاظت اکثریت گونه‌های بی‌مهره ناشناخته است، ارزیابی‌های جدیدی برای روشن شدن تاثیر جنگل‌زدایی بر بی‌مهرگان ماداگاسکار آغاز شده است. ارزیابی روی تمامی ۷۱ گونه ملخ‌های ماداگاسکار نشان می‌دهد تقریبا ۴۰ درصد آنها با خطر انقراض تهدید می‌شوند.

به گزارش سایت اطلاع‌رسانی اتحادیه جهانی حفاظت از طبیعت، همچنین گونه پلنگ برفی با اندکی بهبود در وضعیت قبلی از گروه جانوران در معرض انقراض به دسته گونه‌های آسیب‌پذیر تغییر وضعیت داده‌، هر چند هنوز روند کاهشی جمعیت این گونه ادامه دارد و پلنگ‌های برفی به دلیل از دست رفتن زیستگاه و فرسایش، کاهش طعمه‌ و شکار غیرقانونی در معرض خطر هستند.

این گزارش همچنین نشان می‌دهد خفاش "Christmas lsland Pipistrelle" که گونه بومی جزیره "کریسمس" در استرالیاست منقرض شده است. جمعیت این گونه جانوری به سرعت از تعداد قابل توجه و فراگیر در دهه ۱۹۸۰ میلادی به چهار تا ۲۰ خفاش در ژانویه ۲۰۰۹ کاهش پیدا کرد و در اواخر ماه اوت همان سال به طور کلی ناپدید شد.

منبع:ایسنا

۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۲۶ شهریور ۹۶ ، ۰۸:۰۷
پیمان صاحبی


مهرشاد مرتضوی: الان فضای سیاسی کشور جوریه که ما ترجیح میدیم اصلا در موردش نظر ندیم. چون احزاب و جناح‌ها تصمیم گرفتن اساسنامه‌ها و مرامنامه‌ها رو بذارن کنار و بر اساس یک اصل کلی عمل کنن که اونم ریختن قیمه‌ها تو ماست‌هاست. 


یعنی الان شما نمیدونی کی اصلاح‌طلبه، کی اصولگراست، کی معتدله، کی تندروئه، کی پرحرفه و کی عارفه! هر لحظه امکان داره یه حرف به پایگاه‌های اصولگرایی بزنی، یهو بنیاد باران نامه بنویسه ازت برائت بجویه! یا کواکبیان بهت فن کشتی کج بزنه که چرا همچین حرفی زدی. از اون طرف ممکنه بگی اصلاح‌طلب‌ها دارن توی فلان مساله اشتباه میکنن که هنوز جمله‌ات تموم نشده، رسایی علیه‌ات تو اینستاگرام بیانیه بنویسه و تگت کنه و از طرفداراش بخواد ریپورتت کنن بلاک شی، ولی خوشبختانه به حد نصاب نمیرسه و اتفاقی برای صفحه‌ات نمیفته.

خلاصه فضا جوریه که ما ترجیح میدیم به خودمون گیر بدیم تا به سیاستمدارا. مثلا وقتی رییس سازمان محیط‌زیست میگه نباید مسائل کلی، مثل آب رو فدای مسائل جزیی مثل یوزپلنگ کرد، راست میگه. اگه آب نباشه، یوزپلنگ میخواد چی بخوره که زنده بمونه؟ اصلا اسم سازمان هست «محیط» زیست، نه «جانوران» زیست. 

فرق حیوون با محیط اینه که حیوون‌ها میتونن حرکت کنن و وقتی متوجه میشن آقای کلانتری رییس محیط‌زیست شده از کشور فرار کنن. ولی درخت و گل و تپه که همچین امکانی ندارن! میگین یوزپلنگ شعورش نمیرسه به این چیزا. خب دقیقا مشکل همینه. اگه یوزپلنگ شعور داشت که الان ما رو تو انتخاب بین آب و خودش قرار نمی‌داد. می‌رفت مثل بچه آدم منقرض می‌شد.

یا اخیرا اعتراض شده که چرا خانم‌های ایرانی نمیتونن وارد استادیوم بشن. اینم تقصیر مسئولان فدراسیونه؟ تقصیر رییس‌جمهوره؟ رییس‌جمهور که بیشتر از 100 بار گفته به وعده‌هاش پایبنده، بنابراین سهم خودشو انجام داده. دیگه مشکلتون چیه؟ شما خودتون باید حواستون رو جمع کنین که برای ورود به استادیوم یا باید لباس مبدل بپوشین یا با پرچم یه کشور دیگه وارد بشین. دیگه این مسائل ساده رو هم باید توضیح بدیم؟

حالا میگیم اینا مسائلی هستن که نیاز به یه سری معلومات اولیه دارن. ولی قیمت گوشت و مرغ که دیگه معلومه تقصیر خود مردمه! جای اینکه بگین گوشت گرونه و چرا مرغ انقدر تومنه، باید برین تا میتونین مرغ و گوشت بخرین که یا دیگه پولی نداشته باشین، یا مرغ و گوشتی باقی نمونه و به این شکل دیگه فروشنده و خریدار، کاری با هم نداشته باشن و دیگه قیمت‌ها رو نبینین تا اعتراضی هم بهشون نداشته باشین. تازه این نخریدن گوشت و مرغ در آینده باعث میشه قیمت‌ها هم کاهش پیدا کنه و فروشنده‌ها از اول شروع کنن به ذره ذره گرون کردنش و شما هم خوشحال باشین که برای یه مدت کوتاه، تونستین قیمت‌ها رو کاهش بدین.

همه چیزو باید بهتون یاد داد؟ از مسئولان یاد بگیرین که خودشون کارشونو درست و دقیق انجام میدن. (شماره کارتش را برای چند مسئول تلگرام می‌کند).

۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۲۶ شهریور ۹۶ ، ۰۷:۵۹
پیمان صاحبی


36 سال قبل گروهی از دانشمندان به صورت اتفاقی متوجه شدند که مساحت قابل توجهی از لایه اوزن در منطقه قطب جنوب به شدت تخریب شده است و این خطر هست که با گسترش این حفره، حیات همه ‌ساکنان کره زمین به خطر بیفتد.

آن‌ها اعلام کردند گازهایی که در یخچال‌ها و سیستم‌های سرمایشی‌، برخی اسپری‌ها، افشانه‌ها، حلال‌ها و مواد ضدعفونی‌‌کننده‌ استفاده می‌شوند، عامل اصلی این مشکلند. در آن زمان دانشمندان به صراحت اعلام کردند که در صورت تداوم این وضعیت، این گازهای مخرب می‌توانند تا سال ۲۰۵۰، لایه اوزن را به‌طور‌کامل نابود کنند. اهمیت این موضوع باعث شد که بلافاصله رهبران جهان در سازمان ملل متحد تلاش کنند تا معاهده‌‌ای بین‌المللی را برای مهار این بحران به تصویب برسانند؛ در سال 1985، 28 کشور توسعه‌یافته در شهر وین اتریش گرد هم آمدند و با استناد به یافته های دانشمندان، مفاد معاهده ای را تدوین کردند که «کنوانسیون وین برای حفاظت از لایه اوزن» نامیده شد. این کنوانسیون چارچوب سیاست‌های کلی کشورها به منظور همکاری در زمینه تبادل اطلاعات و دانش فنی، انجام مشاهدات پیوسته برای سنجش مقادیر اشعه فرابنفش خورشیدی و اثرات آن و همچنین همکاری در تهیه و تنظیم برنامه‌ها، ضوابط قانونی برای شناسایی و کنترل مواد مخرب لایه اوزن را مشخص می‌کرد. در سپتامبر 1987 میلادی، 46کشور دوباره در مونترال کانادا گرد هم آمدند و ضمن تبیین تعهدات جامعه جهانی برای حل بحران به وجود آمده برای حیات کره زمین و عواقب آن، فهرستی از مواد مخرب لایه اوزن را تهیه و برنامه زمان‌بندی مشخصی را برای حذف تدریجی آن‌ها از سوی دو گروه از کشورهای در حال توسعه و توسعه‌یافته تنظیم کردند. پروتکل مونترال دو سال بعد، یعنی در سال 1989، لازم الاجرا شد .

پس از الحاق دولت جمهوری اسلامی ایران در سال 1369 به کنوانسیون وین و پروتکل مونترال و اصلاحیه‌های آن (لندن1990- کپنهاگ1992- مونترال1997 و پکن1999)، فعالیت قریب به سه دهه نهادهای ملی اعم از سازمان‌ها و وزارتخانه‌ها و بخش‌های خصوصی همچون اتحادیه‌های مربوطه، همکاری با آژانس های اجرایی و کمک های فنی و مالی صندوق چندجانبه پروتکل مونترال برای حذف مصرف مواد مخرب لایه اوزن در واحدهای تولیدی، مونتاژ و تعمیرگاهی، گزارش‌ها حاکی از همگامی کشورمان با جامعه جهانی و قرارگیری در زمره کشورهای فعال عضو پروتکل مونترال است.

خوشبختانه با گذشت سه دهه پایش و مطالعه محققان روی لایه اوزن مشخص شده است که حفره بزرگ بالای قطب جنوب، اکنون در وضعیت مناسب‌تری قرار گرفته است و بررسی سال‌های اخیر دانشمندان بیانگر بهبود و ترمیم آهسته لایه اوزن است. این اتفاق مبارک، در حقیقت حاصل اجماع و همکاری فراگیر کشورهای جهان و اقدامات مثبتی است که در چارچوب قواعد علمی و فنی پروتکل مونترال در راستای کاهش گازهای مخرب لایه اوزن انجام شده است؛ سازوکاری که هوشمندانه با کنترل هدفمند مصرف، تولید و تجارت مواد مخرب لایه اوزن، بین اعضا به‌نحوی طراحی شده و ارتقا یافته است که منجر به حذف بخش قابل توجهی از مواد مخرب لایه ازون در دنیا شده و به موازات احیای لایه اوزن با کاهش 135 میلیارد تن انتشار گاز گلخانه‌ای، چشم‌انداز جدیدی را در عرصه تغییرات آب‌وهوایی، به‌خصوص پس از توافق مهم کیگالی در سال گذشته برای حذف تدریجی هیدرو فلور و کربن‌ها، در پیش روی خود دارد.

امسال در روز جهانی حفاظت از لایه اوزن و در سی‌امین سالگرد پروتکل مونترال، به جرات می توان این معاهده بین‌المللی با مشارکت 196 کشور جهان، را نمونه‌ای از موفق‌ترین همکاری‌های محیط‌زیستی درسطح بین‌المللی برشمرد و امیدوارانه بر امکان همراهی و مسئولیت‌پذیری جامعه جهانی برای غلبه بر مشکلات زیست‌محیطی پیشِ رو چشم دوخت؛ الگویی که با برنامه‌ریزی مناسب، تداوم اجرای فعالیت‌های مرتبط و نظارت و پایش عملکرد‌ها توانست بخش عمده‌ای از مسیر چالشی یکی از بزرگ‌ترین بحران‌های زیست‌محیطی قرن گذشته را پشت سر بگذارد.

منبع:قانون

۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۲۶ شهریور ۹۶ ، ۰۷:۵۵
پیمان صاحبی


شاید باورش کمی سخت باشد؛ ایرانی که روزگاری بنیان‌گذار نخستین کنوانسیون حفاظت از تالاب‌ها در جهان، یعنی کنوانسیون رامسر بود، این روزها خروج تک‌تک تالاب‌هایش را از فهرست این کنوانسیون به‌نظاره نشسته است. داستان با از نفس افتادن گاوخونی، جازموریان و پریشان شروع شد و با سیاه‌بخت شدن بختگان، خشکی هامون، نابودی هور‌العظیم، بی‌جان شدن تالاب انزلی، صابری ، هیرمند ، یادگارلو و ده‌ها تالاب دیگر ادامه پیدا کرد و این داستان همچنان ادامه دارد. این‌بار نوبت به شادگان رسیده است؛ تالابی که نفس‌های آخر خود را می‌کشد.

آخرین نفس‌های شادگان

احداث هشت سد درحوضه آبریز تالاب شادگان آن را به ورطه خشکی کشانده است.

حجم آب شیرین ورودی شادگان به‌دلیل کاهش نزولات جوی، خشکسالی و ذخیره آب در پشت سد ماورن کاهش چشمگیری داشته است. کاهش آب شیرین موجب تغییر اکوسیستم تالاب شده است. آب‌های شور و نیمه‌شور شادگان نیز که از طریق جزر و مد دریا و کارون تامین می‌شد، به‌شدت کاهش یافته است.

اما کاهش آب ورودی به شادگان همه ماجرای آن نیست، بلکه ورود پساب‌های صنعتی به تالاب نیز مشکل دیگر شادگان است. همچنین دپوی زباله‌های شهری و بیمارستانی نیز بلای جان شادگان شده است.

آبگیری سیاسی، نه محیط‌زیستی

آبگیری هورالعظیم و احیای دریاچه ارومیه از بزرگ‌ترین مانورهای تبلیغاتی روحانی در هنگام انتخابات بود. آبگیری که در آن زمان، بسیار آن را دروغ بزرگ خواندند. ناصر عبیات فعال محیط‌زیست در خوزستان درباره آبگیری هورالعظیم به «قانون» می‌گوید: «برخلاف ادعای مسئولان استانی و کشوری تنها پساب کشاورزی و فاضلاب عاید هورالعظیم شده است و این آبگیری صرفا سیاسی بوده تا محیط زیستی».

تالابی که با فاضلاب آبگیری شد!

عبیات با تاکید بر اینکه آبگیری ازطریق پساب نیشکر انجام شده، ادامه می‌دهد: «پساب انتقالی به هورالعظیم حاوی فلزات سنگین و شیمیایی است. در هیچ کشوری تالاب‌ها را با پساب کشاورزی یا فاضلاب آبگیری نمی‌کنند، اما در ایران به‌راحتی این اتفاق رخ می‌دهد.آبگیری با پساب و فاضلاب غیربهداشتی و غیرمنطقی است که سلامت مردم را به‌خطر می‌اندازد».

انقراض ماهی‌ها به‌دلیل آبگیری با پساب

او با اشاره به اینکه میزان آبگیری‌ای که دولت اعلام کرده، در حدود 40 سانتی‌متر است، بیان می‌کند: «‌این آمار درست است اما هنگامی‌که این کار از طریق پساب نیشکر انجام می‌شود؛ با تبخیر آب، تاثیرات بسیار نامطلوبی روی محیط‌زیست منطقه خواهد گذاشت. متاسفانه بسیاری از آبزیان منطقه که ماهی‌های نادر و بومی را تشکیل می‌دهند؛ به‌دلیل شوری آب درحال انقراض هستند».

وزارت نفت؛ متهم اصلی خشکی هورالعظیم

عبیات درباره عوامل خشک شدن هورالعظیم می‌گوید: «در سال 1361 مساحت هورالعظیم بیش از 90 هزار هکتار بوده است اما پس از روی کار آمدن دولت‌های نهم و دهم متأسفانه شرکت نفت تا آزادگان امتداد پیدا کرد و عامل اساسی خشک‌شدن هورالعظیم بود».

شرکت نفت از یادآوران در هویزه شروع شده و تا مرز ایران که نفت مشترک بین ایران و عراق است، ادامه دارد. شرکت نفت پروژه‌های بسیاری را اجرا کرده است. براساس آمار سازمان حفاظت محیط‌زیست کشور، مساحت هورالعظیم 122 هکتار اعلام شده است که در حدود 70 هزار هکتار از پساب کشاورزی و فاضلاب تغذیه شده است. اگر آن‌ها ادعا می‌کنند آن را آبگیری کرده‌اند؛ من از همه خبرنگاران دعوت می‌کنم تا از هفت رودخانه‌ای که هورالعظیم را تامین می‌کنند؛ بازدید کنند. این رودخانه‌ها که تامین‌کننده اصلی آب هورالعظیم هستند، درحال حاضر بی‌آب و خشکند. اگر هورالعظیم تغذیه شده است حال پرسش اینجاست که با کدام حقابه این کار را انجام داده‌اند».

زهاب نیشکر در شادگان

عبیات درباره وضعیت فعلی تالاب شادگان می‌گوید: «درحال حاضر شادگان از زهاب نیشکر تغذیه می‌شود. حقابه شادگان از رودخانه‌های خوزستان اختصاص داده نمی‌شود و علت اصلی خشکی آن همین مساله است. اگر شادگان و هورالعظیم به‌صوت کامل خشک شوند باید منتظر سونامی نمک در خوزستان باشیم. آن زمان دیگر ادامه زندگی در این استان غیرممکن خواهد شد».

این فعال محیط‌زیست با اشاره به اینکه آبزیان تالاب شادگان در آب شیرین زندگی می‌کنند و هم‌اکنون با آب شور پساب کشاورزی نمی‌توانند زندگی کنند؛ یادآور می‌شود: «پساب کشاورزی موجب بالا رفتن شوری آب و در نتیجه مرگ بسیاری از آبزیان شده است؛ آبزیانی که نادرند».

امان از ریزگردهایی داخلی

بسیاری از مردم هورنشین و تالاب‌نشین خوزستان به کلانشهرهای کشور مهاجرت کرده‌اند؛ یکی از مهم‌ترین دلایل این مهاجرت مساله ریزگردهاست.

عبیات در این‌باره می‌گوید: «سه منشأ برای ریزگردها وجود دارد: منشأ داخلی، محلی و خارجی. دلیل ریزگردهای خوزستان آن طور که مسئولان اعلام کرده‌اند، فقط خارجی نیست، بلکه بیشتر ریزگردهای خوزستان داخلی و محلی است. منشأ محلی آن 15 کیلومتر در منطقه تاثیر دارد، اما منشأ داخلی بیشتر از آنچه تصور می‌کنید تاثیرگذار است».

وضعیت تالاب‌های عراق بهتر از ایران است

او ادامه می‌دهد: «ریزگردهای داخلی به‌دلیل خشکی تالاب‌ها و بی‌آبی به‌وجود آمده است. براساس آمار سال گذشته، وضعیت تالاب‌های عراق که در مجاورت خوزستان قرار دارند، بسیار بهتر و مطلوب‌تر از ایران است. چرا که حقابه‌ ایران از رودخانه‌های عراق قطع شده و آنها توانسته‌اند از این مساله استفاده کرده و تالاب‌های عراق را آبگیری و احیا کنند. درحال حاضر، برخی از تالاب‌های عراق به‌دلیل شرایط مساعد در کنوانسیون رامسر ثبت جهانی شده‌اند».

وزارت نیرو مانع اصلی ثبت جهانی هورالعظیم

تفکر سازه‌ای در مدیریت منابع آبی بلای جان کشور شده است. بحران آبی و خشکسالی ایران نتیجه همین غلبه تفکر سازه‌ای است. چند سال اخیر کشمکش‌های بسیاری برای ثبت هور‌العظیم در کنوانسیون رامسر وجود داشته است. عبیات در این‌باره گفته است:« متاسفانه مسئولان از این مساله غافلند و وزارت نیرو نیز مانع ثبت هورالعظیم در کنوانسیون رامسر شده است. آن‌ها نمی‌خواهند هور‌العظیم ثبت بین‌المللی شود، چرا که اگر این اتفاق رخ دهد؛ وزارت نیرو مجبور به اختصاص حقابه آن خواهد شد. وزارت نیرو باید حقابه هورالعظیم از سد کرخه را بدهد، اما میزان آبی که به‌اسم حقابه هورالعظیم اختصاص می‌دهند، صرف کشاورزی می‌شود. آن‌ها حقابه‌ای جدا برای تالاب هور‌العظیم اختصاص نمی‌دهند».

تالاب‌های خشکیده در خوزستان

این فعال محیط‌زیست با تاکید بر اینکه تالاب شادگان، هورالعظیم و رودخانه‌های یراهی خشک شده‌اند؛ می‌افزاید:« وضعیت کرخه نیز نگران‌کننده است. سرشاخه‌های آن به‌سوی هورالعظیم خشک شده‌اند. حال و روز کارون نیز بسیار بد است ».

75 درصد تالاب‌های کشور خشک شده‌اند

به‌گفته پژوهشگران آب، کری مصلحتی کارگزاران دولتی و بخش خصوصی درباره مدیریت ناصحیح بر منابع آبی، درحال حاضر کشور را در بطن فاجعه قرار داده است. از میان یک‌هزار تالاب موجود در کشور، براساس تعریف کنوانسیون بین‌المللی رامسر، 75 درصد از تالاب‌های کشور ما یا در وضعیت بحرانی‌اند و یا در معرض خطر قرار دارند.

تمامی این اتفاق‌ها درحالی رخ می‌دهد که ارزش اکولوژیک تالاب‌ها 10 برابر جنگل‌ها و 200 برابر زمین‌های زراعی است. براساس آمار ،تالاب‌های 30 کشور در فهرست مونترو کنوانسیون رامسر (فهرست قرمز) قرار گرفته‌اند که به ترتیب ایران و یونان با هفت تالاب و پس از آن‌ها جمهوری چک با چهار تالاب، بیشترین مونترو تالاب‌ها را دارند. همچنین نام 27 تالاب 17 کشور جهان نیز به‌دلیل بهبود شرایط اکولوژیکی تالاب‌های‌شان از این فهرست خارج شده است. براساس تحقیقات انجام‌شده، دخالت‌های انسانی علت اصلی خشک شدن تالاب‌های کشور است که خشکسالی نیز مزید بر علت است.

منبع:قانون

۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۲۶ شهریور ۹۶ ، ۰۷:۵۴
پیمان صاحبی



ترکیب ثانویه پادزهر جنگل‌خواری در استا‌ن‌های شمالی کشور در قالب هشت اقدام کلیدی از سه مسیر عمده، تشریح شد. 

درحالی‌که هفته گذشته با ابلاغ مصوبه «پایان ویلاسازی‌های بی‌ضابطه در جنگل‌ها و مراتع واقع در سه استان شمالی کشور»، برای اولین بار تقاضای ساخت و خرید ویلا در این استان‌ها در شکل «ایجاد بازار رسمی عرضه زمین ویلایی» به رسمیت شناخته شد، بررسی‌های «دنیای اقتصاد» با تکیه بر نظرات کارشناسان شهری، صاحب‌نظران اجتماعی، فعالان بازار ویلا در شمال کشور، شهرسازها، هیات علمی دانشگاه‌ها در حوزه شهرسازی و مدیران شهرسازی برخی استان‌های شمالی حاکی است آنچه دولت هفته گذشته برای پایان بخشی به عملیات مخرب ساختمانی در جنگل‌ها و مراتع شمالی کشور ابلاغ کرده است، برای افزایش اثربخشی، نیازمند یک «ترکیب ثانویه» است. به این معنا که ایجاد بازار رسمی ویلاسازی از طریق عرضه زمین‌های مستعد ساخت شهرک‌های ویلایی و همچنین افزایش تراکم ساختمانی در سه استان شمالی کشور برای حراست از طلای سبز استان‌های شمالی و پایان‌بخشی به عملیات مخرب دلالان جنگل مبنی بر باغ‌کشی، مرتع‌کشی، تغییر کاربری زمین‌های کشاورزی و جنگل‌خواری در استان‌های گیلان، مازندران و گلستان، نیازمند اجرای ۸ اقدام در قالب سه مسیر عمده است که باید به‌عنوان مکمل پادزهر جنگل‌خواری، از سوی دولت و شهرداری‌ها در این استان‌ها اجرایی شود.

در قالب مسیر اول، لازم است «چارچوب رسمی عرضه زمین مناسب برای ویلاسازی» تعیین شود؛ همچنین مسیر دوم، بر «افزایش و واقعی‌سازی هزینه‌های ساخت و خرید ویلا برای مصرف‌کنندگان واقعی» اشاره می‌کند؛ این در حالی است که در قالب مسیر سوم لازم است «انسداد کامل کانال‌های نفوذ دلالان جنگل به‌عنوان تخریب‌کنندگان اراضی جنگلی شمال کشور» عملیاتی شود.

بررسی‌های «دنیای اقتصاد» حاکی است در قالب اولین اقدام مکمل برای اثرگذاری پادزهر جنگل‌خواری که هفته گذشته در قالب مصوبه دولت برای آغاز ساخت‌وسازهای رسمی ویلا برای پاسخ به نیازهای اقامتی متقاضیان خرید ویلا در شهرهای شمالی ابلاغ شد، لازم است برای اجرایی شدن مسیر اول، «قیمت واقعی زمین به معنای ترکیبی از قیمت اسمی زمین به علاوه ارزش زیست محیطی اراضی شمالی، مبنای محاسبه ارزش زمین قرار بگیرد»؛ به این معنا که دو نهاد متولی شناسایی و تامین زمین برای ساخت رسمی ویلا در شهرهای شمالی(وزارت راه وشهرسازی و وزارت جهاد کشاورزی)، علاوه‌بر تعیین «قیمت اسمی» زمین، «ارزش زیست محیطی» اراضی شمال کشور را نیز روی قیمت اسمی محاسبه کنند؛ در قالب اقدام دوم، لازم است «مکان و آدرس عرضه زمین رسمی برای ویلاسازی ضابطه‌مند مشخص شود»؛ اینکه محل ساخت ویلاهای رسمی برای مقابله با جنگل‌خواری و پاسخ به نیاز موجود برای خرید و ساخت ویلا، باید در چه پهنه‌ای از اراضی شمال کشور باشد؛ کارشناسان شهرسازی معتقدند به‌طور قطع مراتع، جنگل‌‌ها و اراضی ساحلی نباید به‌عنوان محل ساخت ویلا انتخاب شود.

در قالب اقدام سوم «افزایش شارژ شهری یا عوارض نوسازی برای تمام ویلاهای شمالی که ساکنان غیربومی دارند»، باید در دستور کار قرار بگیرد؛ در قالب این اقدام، فرمانداری‌ها و سایر مقامات و دستگاه‌های محلی با شناسایی ویلاهایی که افرادی غیر از ساکنان بومی مالک آن بوده و برای استفاده موردی تنها در برخی روزهای سال اقدام به خرید ویلا کرده‌اند شناسایی شده و به‌عنوان خانه دوم یا خانه خالی مشمول پرداخت عوارض نوسازی یا شارژ شهری بیشتر به میزان دست‌کم ۲ تا ۵ برابر عوارض نوسازی سایر واحدهای مسکونی محل سکونت خانوارهای بومی شوند.اقدام چهارم در راستای اجرایی شدن مسیر سوم ضابطه‌مند کردن ساخت ویلا در استان‌های شمالی به «اعمال محدودیت‌های سختگیرانه در تغییر کاربری اراضی شمال کشور» برمی‌گردد؛ در این زمینه الگوبرداری از تجربه لندن از سوی کارشناسان شهرسازی توصیه می‌شود؛ کمربند سبز لندن از سال ۱۹۴۵، توسعه شهری در این شهر را محدود کرده است؛ هرچند اجرای این سیاست و پایبندی به کمربند سبز شهر لندن طی تمام سال‌های بعد از سال ۱۹۴۵ تاکنون موجب گرانی مسکن در لندن شد اما سیاست کمربند سبز برای حفظ و حراست از اراضی واقع در حریم این شهر همچنان ادامه یافت. طوری‌که در سه دهه اخیر تنها ۳/۰ درصد تغییر کاربری در این شهر و اراضی واقع در محدوده نزدیک به ۵ هزار کیلومتر‌مربعی این شهر رخ داده است.کارشناسان توصیه می‌کنند اجرای این گونه سیاست‌ها و اعمال محدودیت‌های سختگیرانه برای ساخت وساز در حریم جنگلی سه استان شمالی و جلوگیری از تغییر کاربری اراضی جنگلی و مراتع این استان‌ها تا حد بسیار زیادی می‌تواند جنگل‌خواری را محدود کند. در واقع با اجرای سیاست‌هایی نظیر آنچه در لندن عملیاتی شد، «محدودسازی توسعه فیزیکی شهرها» نیز در سه استان شمالی کشور باید در دستور کار قرار بگیرد.

«لغو امکان توافق با ویلاسازها در حریم‌های جنگلی استان‌های شمالی، از طریق اصلاح مواد ۹۹ و ۱۰۰ قانون شهرداری‌ها» پنجمین مسیر مکمل برای اجرای اثربخش مصوبه دولت برای مقابله با جنگل‌خواری در اراضی شمال کشور است؛ هم‌اکنون یک مسیر عبور از گردنه ساخت و سازهای غیرمجاز در شهرهای شمالی، مبادی صدور مجوز در کمیسیون‌های ماده ۹۹ و ۱۰۰ شهرداری‌ها است؛ مطابق با متن ماده‌ای از قانون شهرداری‌ها که براساس آن کمیسیون ماده ۹۹ شکل گرفته است، ساخت وساز در خارج از حریم شهرها(خارج از محدوده شهرها)ممنوع است اما یک کمیسیون مرکب از مسوولان استانی و شهری، می‌تواند به تخلفات ساختمانی رسیدگی کند و حسب مورد نسبت به صدور رای تخریب بنا یا اخذ جریمه، اجازه صدور پایان کار برای ملک ساخته شده را صادر کند. همچنین کمیسیون ماده ۱۰۰ نیز در محدوده یا حریم شهرها، شرایط را برای ساخت وسازهای غیرمجاز و تغییر کاربری اراضی سبز فراهم‌می کند؛ طی سال‌های اخیر بسیاری از ویلاهای ساخته شده در اراضی سبز از طریق این دو کمیسیون موفق به اخذ مجوز و امکاناتی شده‌اند که در ابتدا به صورت قانونی مجاز به بهره‌مندی از آن نبوده‌اند. اقدام ششم برای تکمیل پادزهر جنگل‌خواری، «انطباق مدیریت شهری در سه استان شمالی کشور با یک نظریه انگلیسی» است؛ بر مبنای نظریه سیستمی در برنامه‌ریزی شهری و منطقه‌ای که از سوی یک نظریه‌پرداز مدیریت شهری انگلیسی به نام چادویک وضع شده است«برای کنترل پیچیده‌ترین سیستم انسان ساخت، یعنی شهر و منطقه، باید سیستم کنترلی ایجاد کرد که حداقل به همان اندازه پیچیدگی داشته باشد».باید دید که آیا سیستم برنامه‌ریزی و مدیریت قلمرویی در سه استان کشور این گونه‌اند؟و اگر نیستند این انطباق باید ایجاد شود.چرا که دیگر نگاه ساده‌انگارانه به جنگل پاسخگو نیست و در شکل آفت تشدید جنگل‌خواری و ساخت‌وسازهای بی ضابطه ویلا در پهنه‌های سبز شمالی بروز می‌کند.

«تعیین تکلیف نظام چند مدیریتی در استان‌های شمالی کشور به‌خصوص در ارتباط با ساخت وسازهای ویلایی در این استان‌ها» اقدام هفتم مکمل پادزهر جنگل‌خواری محسوب می‌شود؛ هم‌اکنون تعدد دستگاه‌های دولتی و غیر دولتی در امر نظارت بر ساخت ویلا و تغییر کاربری اراضی منجر به اعمال مدیریت چندگانه در عرضه و مدیریت زمین در شهرهای شمالی شده است؛ کارشناسان شهرسازی معتقدند لازم است مدیریت واحد نظارت بر ساخت وساز به‌خصوص ساخت ویلا در شهرهای شمالی نیز حاکم شود و یک مرجع واحد، تصمیم‌گیر، پاسخگو ومسوول نظارت بر ساخت ویلا و حفاظت از اراضی سبز در برابر ساخت وسازهای بی ضابطه باشد.

در قالب اقدام هشتم همچنین لازم است با اندیشیدن تدابیر لازم «هزینه تخلف در ویلاسازی در شهرهای شمالی افزایش یابد»؛ مشابه آنچه‌هم‌اکنون در جزیره کیش شاهد هستیم؛ مبنی بر اینکه علاوه‌بر استقرار یک نهاد نظارتی واحد-نهادی مشابه سازمان منطقه آزاد کیش-هزینه تخلف در ساخت ویلا به حدی افزایش یابد که از دایره توجیه اقتصادی برای دلالان و سازندگان ویلا خارج شود. کارشناسان شهرسازی و فعالان زیست‌محیطی همچنین به مسوولان هشدار می‌دهند توان اکولوژیک استان‌های شمالی در همه دوره‌های گذشته معادل نصف ساخت‌وسازهای انجام شده در این استان‌ها است؛ به این معنا که حتی ساخت‌وسازهای جدید ضابطه‌مند ویلا در شهرهای شمالی نیز مازاد بر توان اکولوژیک این شهرهاست و از این رو واقعی‌سازی هزینه‌های ساخت و خرید ویلا برای کنترل ساخت‌وسازهای خارج از ظرفیت این شهرها از اهمیت اساسی برخوردار است.
منبع:ایانا
۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۲۶ شهریور ۹۶ ، ۰۷:۵۱
پیمان صاحبی


 

خشک شدن خزر تا ۷۵ سال دیگر

وحشت خشکسالی، مثل موجی تا دریای خزر پیش آمده. هر روز خبری درباره دریاچه شمالی ایران منتشر می‌شود؛ این‌که سرنوشت دریاچه ارومیه در انتظار خزر است، این‌که دریای شمال عقب‌نشینی کرده یا این‌که خزر روزی خشک خواهد شد.

اخیرا یک گروه بین‌المللی از دانشمندان پیش‌بینی کردند که تا ٧٥‌سال دیگر بخش شمالی خزر که قلمرو آبی روسیه و قزاقستان را در خود دارد، خشک خواهد شد و بخش ایرانی دریا در جنوب گسترش خواهد یافت؛ در این پیش‌بینی اعلام شد که دلیل، چیزی نیست جز پدیده گرم شدن جهانی آب‌وهوا.

افزایش دما، تغییر در الگوی دما و بارش و کاهش تنوع گونه‌های گیاهی و افزایش طوفان‌های گردوغبار از تبعات تغییرات اقلیمی در خشکی است اما وقتی پای دریاها به میان می‌آید، اوضاع کمی پیچیده‌تر است؛ آن هم برای خزر که با بیشتر از ١٢٠٠کیلومتر طول و ٣٢٠کیلومتر پهنه، بزرگترین دریاچه کره زمین شناخته می‌شود و موقعیت حساسی دارد؛ با ٥٠‌میلیارد بشکه نفت و ٢٥٧تریلیون فوت مکعب گاز طبیعی.


دریای خزر سال‌هاست که در جدال با خطرات خشکی است. در دهه‌ ٥٠ میلادی سطح خزر دچار افت عجیبی شد. ١٣٠رود به این دریاچه جاری می‌شود و آن زمان بررسی‌ها نشان می‌داد که این مسأله با سدسازی‌ها روی رود «ولگا» و دیگر رودها در مسیر خزر مرتبط است. از سوی دیگر، درحالی‌که سن خزر ١٠میلیون‌سال تخمین زده می‌شود، گفته شده که نوسانات از ١٢‌هزار ‌سال قبل آغاز شده؛ اما این‌جا صحبت از افزایش دماست.


گرما خزر را می‌کشد


اتفاق تازه از این قرار است: سطح آب خزر از ‌سال ١٩٩٦ تا ٢٠١٥ یک‌ونیم متر کمتر شده؛ رقمی یک‌متر بالاتر از سطح سال‌های دهه ١٩٧٠ و البته پایین‌ترین سطح این پهنه آبی. پژوهش‌های تازه می‌گوید گرما خزر را می‌کشد.
بر پایه پژوهش گروهی از دانشمندان بین‌المللی که گزارش آن پیش از این در نشریه آمریکایی Geophysical Research Letters منتشر شده، علت اصلی کاهش سطح آب این دریا، تبخیر عنوان شده است؛ تبخیری برآمده از افزایش درجه حرارت هوای کره ‌زمین. این پژوهش ادعا می‌کند که داده‌های ماهواره‌های گراویتی رکووری و کلیمیت اکسپریمنت و چهار ایستگاه زمینی هم این واقعیت را اثبات می‌کند: سطح آب دریای خزر در آینده هم کاهش می‌یابد که در بخش روسیه و قزاقستان چشمگیر خواهد بود.
موضوع به همین پژوهش ختم نشد و چندی پیش روزنامه روسی «کامسامولسکایا پراودا» هم روی این موضوع مانور داد: «خزر بهترین دریاچه جهان درحال بخارشدن شدید است. بر اثر پدیده گرم شدن جهانی آب‌وهوای کره ‌زمین، دمای سطح آب خزر یک درجه سانتیگراد افزایش یافته است.» این نشریه به نقل از کارشناسان ناسا اتحاد جماهیر شوروی را که در ١٩٩١ فروپاشیده، در وضع پیش آمده برای دریای خزر مقصر دانست؛ چرا که در دوره شوروی سیاست بیابان‌زدایی در آسیای مرکزی با انتقال آب‌های دو رودخانه آمو و سیردریا برای استفاده در مزارع پیگیری می‌شد و این کار تعادل زیستی منطقه را بر هم زد.


خزر به اندازه ١٧ دریاچه ارومیه خشکیده است


موضوع فقط در رسانه‌های خارجی مطرح نشده است. چندی پیش داریوش یوسفی کبریا، مدیر مرکز ملی مطالعات و تحقیقات دریای خزر در نشست بررسی تراز آب دریای خزر در بندر امیرآباد گفت: «در٢٠‌سال گذشته ١٣٠ سانتیمتر از تراز آب دریای خزر کاسته شده که معادل خشک شدن ١٧ دریاچه ارومیه است.» به گفته او از‌ سال ٧٤ تا‌ سال گذشته پسروی آب دریای خزر ادامه داشت، اما در یک‌سال اخیر تراز آب ثابت مانده است. البته همین مرکز پیش از این اعلام کرده بود که در ٢٠‌سال اخیر حدود ١٧٦٠ هکتار از آب‌های ساحلی این دریا به علت کاهش تراز آب، خشک شده است. در طول این مدت تراز آب دریای خزر سالانه ٢تا ٣٠سانتی‌متر کاهش یافت و میزان کاسته‌شدن از تراز آب تنها در سال گذشته ١٢ سانتی‌متر بود.
در کنار پیش‌بینی‌های اخیر که از خشکی خزر در بخش شمالی و پر شدن آب در بخش جنوبی می‌گوید، مرکز مطالعات و تحقیقات دریای خزر هم پیش‌بینی کرده است که تراز آبی این دریا تا ‌سال ٢٠٢٠ میلادی ٤٢سانتی‌متر افزایش خواهد یافت.
از سوی دیگر، سرنوشت آرال خشکیده همیشه هشداری برای دریای خزر بوده است و در سال‌های اخیر دریاچه ارومیه هم مثالی شده برای نگهداری از دریای شمال؛ به‌خصوص که حالا طرح‌های انتقال آب هم مطرح شده و هنوز مخالفانی دارد. مثل انتقال آب خزر به سمنان که اکنون درحال پیگیری است. براساس تحقیقات، سدسازی و تبخیر زیاد آب پشت سدها در کنار اثر بالای تغییر اقلیم، می‌تواند حیات خز رابه خطر بیندازد.
به‌گفته مصطفی ارگون، دبیر اجرایی شبکه علم و فناوری کشورهای اسلامی، اگر سطح آب دریاها را صفر در نظر بگیریم امروزه سطح آب دریای خزر منفی ٢٨ است، درحالی‌که در گذشته مثبت ١٠٠ بوده است که علت آن می‌تواند تغییر اقلیم باشد. سطح آب دریای خزر در گذشته بالاتر از تمام دریاها بوده است و آب آن وارد دریای سیاه، مرمره و اژه می‌شد، اما امروز برعکس شده است و سطح آب دریای خزر پایین‌تر از سطح آب تمام دریاها قرار دارد.

دریای خزر آسیب‌پذیر در مقابل گرمایش جهانی


درباره پیش‌بینی تازه، پروین فرشچی، معاون محیط‌ زیست دریایی سازمان حفاظت محیط‌ زیست به «شهروند» می‌گوید: «من جزییاتی از اطلاعات علمی چنین پیش‌بینی‌ای دریافت نکرده‌ام و بنابراین به نظر می‌آید این پیش‌بینی حدس‌وگمانی براساس شرایط فعلی خزر باشد. آنها مدل‌هایی را درنظر گرفته‌اند، تبخیرسنجی کرده‌اند و با درنظر گرفتن کاهش سطح و پایین‌بودن عمق و داده‌های فعلی، گفته‌اند تا ٧٥‌سال دیگر چنین اتفاقی می‌افتد.» او با توضیح شرایط عمقی دریای خزر در نقاط مختلف می‌گوید: «میانگین عمق خزر در بخش شمالی بین ١٣ تا ١٧متر است، بخش میانی ٢٧٠ متر عمق دارد و در بخش‌های جنوبی که شمال ایران است، عمق خزر به ١٠٢٥متر می‌رسد. تغییر اقلیم بر تمام نقاط کره زمین اثر می‌گذارد و دریای خزر هم از این آسیب مستثنا نیست به‌خصوص که این دریاچه بسته است و ورودی محدودی دارد و با وجود گرمایش تبخیرش بیشتر شده، تمامی این موارد خزر را حساس‌تر می‌کند.»
بنابراین اگر سطح گرمایش آب بالا برود، چه اتفاقی می‌افتد؟ پاسخ معاون دریایی سازمان محیط ‌زیست این است: «در صورت گرمایش دما شاهد شکوفایی جلبک‌ها و افزایش مرگ‌ومیر آبزیان خواهیم بود. شکوفایی جلبکی باعث می‌شود سطح آب پوشانده شود، اکسیژن به زیر آب نرسد و درنهایت مرگ‌ومیر بالا برود و با ادامه این روند تنوع گونه‌ای کم بشود.»


به‌گفته فرشچی، این اتفاق‌ سال ٢٠٠٥ در خزر افتاده بود: «اگرچه وسعت زیادی نداشت اما گرمایش ناگهانی سطح آب سبب شده بود در حدود ١٢٠ تا ١٧٠ کیلومتر مربع از سطح خزر با جلبک پوشانده شود. آن زمان برای این مشکل راهکاری نداشتیم. حالا هم نداریم. راهکارهای فیزیکی نظیر آنچه در خلیج‌فارس انجام شد، ممکن است اما اگر افزایش دما ناگهانی باشد، شکوفایی جلبکی اتفاق می‌افتد.»
معاون دریایی سازمان محیط ‌زیست با بیان این موارد می‌گوید: «با وجود گرمایش زمین ما که از عاملان به‌وجود آمدن این پدیده هستیم باید کاری کنیم که تبعات این پدیده برای ما و محیط‌ زیست ما کمتر شود. برای نمونه با کاهش تولید آلودگی و کاستن از فاضلاب‌های ورودی به دریاچه خزر می‌توان خطرهای پیش‌ روی آن را دور و دورتر کرد. مقابله با گرمایش زمین اما به تنهایی ممکن نیست، همه کشورهای منطقه باید برنامه منسجمی برای کاهش گازهای گلخانه‌ای در پیش بگیرند و خطر را دور کنند.»


تغییر اقلیم با دریا چه می‌کند؟


اگرچه پیش‌بینی‌ها تا ‌سال ٢٠٢٠ افزایش ٧٠ تا ٨٠سانتی‌متری تراز آب خزر را نشان می‌دهد اما از ‌سال ٢٠٠٦ همچنان شاهد کاهش تراز آب خزر از ٣ تا ٥ سانتی‌متر هستیم. در نواحی جنوبی دریای خزر کاهش تراز آب تا حدود ١٨سانتی‌متر مشاهده شده که موجب کاهش عمق تالاب‌های ساحلی شده است. نظریه‌های مختلفی برای کاهش تراز مطرح شده و هر کدام از این نظریه‌ها هر بار نام خزر را بر سر زبان‌ها انداخته است.
بیشترین تأثیر تغییر اقلیم بر خزر در ایران در خلیج گرگان نمود پیدا کرده است. کاهش سطح آب دریای خزر که بزرگترین حوضه آبی داخل خشکی جهان است؛ خشکیدن بخشی از خلیج گرگان را به دنبال داشته؛ جایی که به همراه تالاب میانکاله و زاغمرز، به‌عنوان نخستین مجموعه تالاب بین‌المللی جهان در فهرست تالاب‌های کنوانسیون رامسر به ثبت رسیده است و اهمیت اقتصادی، اجتماعی و محیط‌ زیستی بالایی دارد.

اکنون پنج کشور ساحلی ایران، جمهوری آذربایجان، فدراسیون روسیه، قزاقستان و ترکمنستان تحت‌تأثیر اثرات ناشی از تغییر اقلیم هستند و تغییرات آب و هوا در دریاها و اقیانوس‌ها برای آنها در کاهش تراز آب و افزایش درجه حرارت و شوری اتفاق می‌افتد. به گفته رئیس پژوهشگاه ملی اقیانوس‌شناسی و علوم جوی، تغییر تراز آب دریای خزر، تغییر مسیر جریانات دریایی،‌ گسترش بیابان‌زایی به‌ویژه در سواحل شرقی آن، افزایش فراوانی طوفان‌های دریایی، افزایش دمای سطح آب، کاهش تنوع گونه‌ای و بوم‌سازگان دریایی و ورود گونه‌های مهاجم ازجمله اثرات تغییر اقلیم بر دریای خزر هستند که خسارت زیادی برای بوم‌سازگان ساحلی، صیادی و سازه‌های دریایی به همراه دارند.

۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۲۶ شهریور ۹۶ ، ۰۷:۴۹
پیمان صاحبی


 

چالش‌های بین ایران و ترکیه بر سر پروژه «گاپ»

سید عباس عراقچی با اشاره به ادعای ترک‌ها در ارتباط با پروژه «گاپ»، گفت: آنها ادعا می‌کنند که تبعات زیست محیطی این پروژه‌ را برای کشورهای اطراف در نظر گرفته‌اند درحالی که این ادعای آنها است و ما نسبت به صحت این ادعا هنوز قانع نشده‌ایم، از دیگر سو کارشناسان ایران، عراق و سایر کشورهای اطراف، دیدگاه‌های دیگری در این زمینه دارند.

در چهارسال اخیر نامش به برجام گره خورده است، ولی از ۱۱ سال گذشته در کنار دیگر موضوعات معمول سیاست خارجی به دیپلماسی آب نیز علاقمند بوده و همین موضوع باعث شده که مطالعات جدی و تخصصی در این زمینه داشته باشد، چنان که در سال ۱۳۹۵ کتاب «دیپلماسی آب‌های فرامرزی و نظام بین الملل» را منتشر کرد.

سید عباس عراقچی، در ۲۲ اردیبهشت سال گذشته، در مراسم رونمایی از این کتاب با اشاره به سابقه ی علاقمندی‌اش به موضوع دیپلماسی آب تصریح کرد: درگیری من با این موضوع از ۱۰ سال پیش آغاز شد؛ زمانی که در اداره کل حقوقی وزارت امور خارجه مشغول به کار شدم و با مسایل حقوقی آب و آب‌های فرامرزی روبه‌رو شدم. از جمله مشکلی که ما با عراق در حوزه اروندرود داشتیم، مجموع اطلاعات و گزارش‌هایی را از این موضوع جمع‌آوری و مکتوب کردم و کنار گذاشتم، در ژاپن نیز با شهردار توکیو در موضوع کنترل هدر رفت آب در شبکه‌های شهری گفت‌وگو کردم و در آن جا با دیپلماسی دیگری به نام دیپلماسی آب مجازی آشنا شدم.

معاون وزیر امور خارجه، در مصاحبه تقصیلی با ایسنا در مورد دیپلماسی آب، با بیان این که بحران آب در خاورمیانه به بحرانی بسیار جدی تبدیل شده و هر روز این بحران عمیق تر و وخیم‌تر می‌شود، خاطرنشان کرد: این احتمال وجود دارد که جنگ‌های آتی در این منطقه بر سر موضوع آب باشد.

این دیپلمات ارشد کشورمان در این گفت‌وگوی یک ساعته که متن کامل آن به شرح زیر است، در مورد ابعاد فنی و سیاسی مسائل آبی و زیست محیطی مطرح بین ایران و کشورهای افغانستان و ترکیه و همچنین موانع و چالش‌های پیش روی پنج کشور ساحلی دریای خزر برای رسیدن به رژیم حقوقی جدید به تفصیل سخن گفت و در پایان صحبت‌های خود به نکته حاشیه‌ای مهمی اشاره کرد.

سیدعباس عراقچی، در مورد جایگاه دیپلماسی آب در سیاست خارجی ایران و عرصه جهانی اظهارکرد: موضوع آب، تامین منابع آبی، مقابله با کم آبی و همچنین چگونگی استفاده ازحوزه‌های آبی مشترک از گذشته، جزو مسائل سیاست خارجی بوده و در وزارت امور خارجه کشورمان نیز مورد توجه قرار گرفته است.

معاون حقوقی و بین الملل وزارت امور خارجه، با بیان اینکه هر یک از مسائل مرتبط با آب متناسب با موضوع‌شان در ادارات مختلف وزارت خارجه مورد بحث و بررسی قرار می‌گیرند، تصریح کرد: در چند دهه اخیر آب تبدیل به یک دغدغه جهانی شده و در همین چارچوب «دیپلماسی آب» و علمی به نام «سیاست آب» یا «هیدروپالیتکس» شکل گرفته است، چنان که در حال حاضر در برخی از دانشگاه‌های معتبر دنیا این رشته‌ها تدریس می‌شوند.

این مقام مسوول در وزارت امور خارجه، ادامه داد: در چند سال اخیر در کشور ما نیز مساله آب و کمبود آن به یک موضوع جدی و حساس تبدیل شده است و ابعاد مختلف حتی امنیتی به خود گرفته است.

عراقچی افزود: با توجه به اهمیت این موضوع، در وزارت امورخارجه نیز سعی شده است که تمرکز بیشتری بر روی دیپلماسی آب به وجود آید. در همین چارچوب و با توجه به ابعاد حقوقی و بین‌المللی دیپلماسی آب، این موضوع در معاونت حقوقی و بین‌المللی وزارت خارجه مورد توجه بیشتری قرار گرفته است.

تعیین دستیار ویژه برای دیپلماسی آب

وی اعلام کرد: در راستای مسائل مورد اشاره، بخشی به نام دیپلماسی آب در این معاونت شکل گرفته و دستیار ویژه‌ای سرپرستی این بخش را برعهده دارد. البته به نظر می‌رسد در ساختار جدید وزارت امور خارجه، دیپلماسی آب جایگاه ویژه و جدی‌تری خواهد داشت و به صورت متمرکزتر بر روی آن کار خواهد شد.

عراقچی در مورد تشکیل کمیته آب در وزارت خارجه، نیز توضیح داد : در جریان مذاکرات اخیر ایران و افغانستان بر تشکیل پنج کمیته کاری بین دو کشور توافق شد که یکی از این کمیته‌ها، کمیته آب است.

معاون وزیر امور خارجه گفت: مسئولیت هر کدام از کمیته‌ها با یکی از معاونین وزیر در وزارتخانه‌های مختلف است اما همه این کمیته‌ها زیر نظر وزیر امور خارجه فعالیت می‌کنند. در همین راستا مسئولیت کمیته آب به معاونت حقوقی و بین‌الملل دستگاه دیپلماسی سپرده شده است. این کمیته‌های پنچ گانه، تاکنون یک بار در ایران تشکیل جلسه داده‌اند و جلسه بعدی آنها در افغانستان خواهد بود، گرچه هنوز زمان دقیق آن مشخص نیست.

وی در پاسخ به این سوال که در مورد آب، سه موضوع تالاب‌های هامون، رود هیرمند و رودخانه هریرود بین ایران و افغانستان مطرح است و تاکنون در کمیته آب چه بحث هایی در مورد این سه موضوع انجام شده است؟، خاطرنشان کرد: در کمیته آب که بین ایران و افغانستان تشکیل شده است، چهار موضوع را بررسی می‌کنیم که شما سه موضوع آن را اشاره کردید. موضوع اول مربوط به تالاب‌های‌هامون و اکوسیستم این منطقه است. متاسفانه به دلیل بی‌توجهی‌هایی که در سال‌های گذشته صورت گرفته و همچنین تغییرات اقلیمی، خیلی از تالاب‌ها به سمت خشک شدن رفته اند و برخی از آنها خشک شده‌اند. خشک شدن تالاب‌ها منجر به ایجاد مشکلاتی در زمینه کشاورزی و همچنین محیط زیست از جمله تولید گرد و غبار شده است و اکنون یکی از موضوعات مشترک بین ما و افغانستان که هر دو نیز با آن روبرو هستیم، همین قضیه است.

قدیمی بودن معاهده هیرمند، دلیل بر بی‌اعتبار بودن آن نیست

معاون وزیر امور خارجه گفت: در مورد رودخانه هیرمند معاهده‌ای بین ما و افغانستان از سال‌های قبل منعقد شده است ولی قدیمی بودن این معاهده دلیل بر بی‌اعتبار بودن آن نیست. از نظر دولت ایران و افغانستان این معاهده کماکان معتبر است. آب رودخانه هیرمند از افغانستان سرچشمه می‌گیرد، وارد خاک ایران می‌شود، از تالاب‌های هامون می‌گذرد و دوباره به خاک افغانستان باز می‌گردد. حقابه‌ای بر همین اساس برای ایران و افغانستان در نظر گرفته شده که ما همچنان به آن پایبند هستیم. البته در مورد نحوه اجرا و مکانیزم بهره‌برداری از آب وهمچنین مسائل مرزی مربوط به این رودخانه گفت‌وگوهایی دراین کمیته انجام شده است.

عراقچی افزود: طبیعتا حقابه ما از رودخانه هیرمند امری جدا از حقابه محیط زیست است. این روزها فقط کشورها و مردم نیستند که از حقابه برخوردارند بلکه محیط زیست و طبیعت نیز حقی از این موضوع دارند. اگر حقابه‌ای برای ایران و افغانستان قائل هستیم باید حقآبه‌ای نیز برای طبیعت در نظر بگیریم و اجازه دهیم که روال طبیعی رودخانه‌ها و تالاب‌ها ادامه پیدا کند و به حیات خود ادامه دهند. بنابراین در مورد رودخانه هیرمند غیر از مسائل اجرایی و مکانیزم‌های اجرای توافق که باید روی آن بحث و گفت‌وگو کنیم، در ارتباط با حقآبه طبیعت و محیط زیست نیز رایزنی هایی در حال انجام است و این موضوع مورد توجه دو کشور قرار گرفته است.

رودخانه ی هریرود، پرونده‌ای باز بین ایران وافغانستان است

مسوول کمیته آب ایران و افغانستان ادامه داد : موضوع سومی که بین ایران و افغانستان مطرح است، بحث رودخانه هریرود است. هنوز هیچ رژیم حقوقی بین ما و افغانستان و همچنین کشور ترکمنستان که به نوعی در این موضوع شراکت دارد، ایجاد نشده است. رودخانه ی هریرود، پرونده‌ای باز بین ما و افغانستان است. یکسری مطالعات فنی انجام شده است تا مشخص شود سرچشمه‌های تامین آب برای این رودخانه چه نقاطی هستند. کدام نقاط ایران و افغانستان در ارتباط با این رودخانه بالادست و کجاها پایین‌دست هستند. در مورد این رودخانه یکسری بحث‌های فنی در کنار بحث‌های حقوقی و سیاسی وجود دارد که در کمیته مورد اشاره در حال بحث و گفت‌وگو در مورد آنها هستیم تا ببینیم آبی که در این منطقه وجود دارد، چگونه باید بین دو کشور تقسیم شود. هدف نهایی ما رسیدن به یک رژیم حقوقی مورد توافق بین دو طرف است و امیدوارم مذاکرات مربوطه سریع‌تر آغاز شود.

همکاری‌های مشترک تهران و کابل در حوزه آب

معاون وزیر امور خارجه، خاطر نشان کرد: موضوع چهارمی که در کمیته آب در حال بحث و رایزنی در مورد آن هستیم، همکاری دو کشور ایران و افغانستان در حوزه آب است. معتقدیم که مسائل آبی لزوما نباید به منازعه، ‌ مقابله و درگیری منجر شود، بلکه می‌توان از آن به عنوان موضوعی جهت همکاری استفاده کنیم.

این دیپلمات ارشد کشورمان، تصریح کرد: اگر تاریخ را مطالعه کنید، می‌بینید که آب همیشه یک موضوع بوده است، گاهی موضوعی بین دو روستا، دو شهر و گاهی بین دو کشور و دو ملت. در تاریخ جنگ‌های زیادی بر سر آب ایجاد شده است ولی جالب است به این نکته توجه کنیم که همکاری‌ها در ارتباط با موضوع آب هم زیاد بوده است حتی بیشتر از جنگ‌ در ارتباط با آب. کشورها، قومیت‌ها، ملیت‌ها و شهرها و روستاها در اکثر موارد در ارتباط با موضوع آب به تفاهم رسیده‌اند و اکنون این ایده مطرح است که ایران و افغانستان نیز علاوه بر سه موضوع مطرح شده که مسائل حقوقی، سیاسی و فنی هستند همکاری‌هایی نیز در زمینه آب داشته باشند.

وی در پاسخ به این سوال که این همکاری‌ها به چه نحو خواهد بود؟ اظهار کرد: این همکاری‌ها می‌تواند به صورت اجرای پروژه‌های مشترک دنبال شود به نحوی که دو کشور از منافع این پروژه‌ها بهره‌مند شوند. می‌توانیم منابعی که در دو کشور وجود دارد را بین هم تقسیم کنیم. مثلا ممکن است در برخی از نقاط افغانستان آب فراوان وجود داشته باشد، از طرف دیگر ما هم نیروی کار و تکنولوژی مورد نیاز را در اختیار داریم، می‌توانیم در پروژه‌های مشترک کشاورزی، باغداری، ماهیگیری و ... از این توانایی‌ها و امکانات استفاده کنیم. مثلا زمین‌هایی اختصاص داده شود که آب آن از سوی یکی از طرفین تامین شود و کشورمقابل نیز نیروی انسانی، بذر و یا دانش مورد نیاز را تامین کند و سپس منافع حاصله بین دو طرف تقسیم شود. البته اینها ایده‌های خام هستند و هنوز پروژه‌ای تعریف نشده است؛ اما در جریان گفت وگوهای انجام شده هر دو طرف ازپی گیری چنین ایده‌هایی استقبال کرده‌اند.

عراقچی با بیان اینکه ریاست کمیته آب بین ایران و افغانستان با او است و معاونان وزرا از وزارتخانه‌های کشاورزی، نیرو و همچنین سازمان محیط زیست در این کمیته حضور دارند، گفت: لذا وقتی در کمیته آب بحث همکاری بر سر موضوع آب مطرح می‌شود، طبیعی است که دوستان ما در وزارت جهاد کشاورزی مسئول می‌شوند که این پروژه‌ها را تعریف و طراحی کنند به نحوی که در دور بعدی مذاکره با طرف افغانستانی آنها را بر سر میز مذاکره ارائه دهیم.

این مقام مسوول در وزارت امور خارجه، در پاسخ به این سوال که از مدت ها قبل مذاکرات آبی بین ایران و افغانستان آغاز شده و به نظر می‌رسد، این گفت‌وگوها تاکنون به نتایج موفقی نرسیده وحتی مساله آب بین ایران و افغانستان به یک موضوع امنیتی تبدیل شده است؟ گفت: موضوع آب یک موضوع حیاتی به معنای واقعی کلمه است لذا برای همه کشورها و همه دولت‌ها موضوع مهمی بوده و هست.

وی با تاکید بر این که نحوه تقسیم کردن و بهره‌برداری مشترک از منابع آبی، موضوعات بسیار مهم در حوزه های آبی مشترک هستند، ادامه داد: همانطور که شما اشاره کردید بین ایران و افغانستان معاهده‌ای به نام معاهده هیرمند وجود دارد که در ارتباط با آن ده‌ها سال مذاکره شده تا دو طرف توانسته‌اند به توافق برسند، گرچه بعد از توافق نیز حرف‌ها، ‌نقل‌ها و مباحثی نیز همچنان مطرح بوده است. در واقع می‌خواهم با ذکر این مثال این نکته را یاد آوری کنم که رسیدن به توافق در ارتباط با اینگونه موضوعات زمان‌بر است. این واقعیت را باید در نظر داشته باشیم که تغییرات اقلیمی و کاهش نزولات آسمانی از یک طرف و همچنین افزایش جمعیت و گسترش صنعت و کشاورزی باعث شده که میزان آب شیرین در منطقه خاورمیانه هر چه بیشتر کاهش پیدا کند و این مسائل بر حساسیت های موضوع آب افزوده است.

معاون وزیر امور خارجه با بیان اینکه عوامل ذکر شده، بحران آب در خاورمیانه را به بحران بسیار جدی تبدیل کرده است و هر روز این بحران عمیق تر و وخیم تر می‌شود، خاطرنشان کرد: وقتی آب نباشد به دنبال آن بیکاری، فقر، مهاجرت و مسائل امنیتی پیش می‌آید و حتی ممکن است باعث درگیری و منازعه بین دو کشور، دو شهر، ‌ دو قبیله و یا دو روستا شود. ، بنابراین با توجه به این مسائل، طبیعی است که تصمیم‌گیری در مورد منابع آبی که بین دو کشور مشترک است، هر روز به یک موضوع جدی‌تر و سخت‌تر تبدیل شود و حتی ممکن است با منافع و امنیت ملی آن کشورها گره بخورد، بنابراین درچنین فرآیندی مذاکرات سخت‌تر و پیچیده‌تر می‌شوند و به دنبال آن رسیدن به توافق هم سخت‌تر خواهد بود. این یک امر روشن است و در مورد مسائل آبی بین ایران و افغانستان نیز صدق می‌کند.

احتمالا جنگ‌های آتی در خاورمیانه، بر سر موضوع آب خواهد بود

وی در پاسخ به این سوال که با توجه به کمبود آب شیرین در خاورمیانه آیا این احتمال وجود دارد که در آینده نزدیک شاهد جنگ بر سر آب در این منطقه باشیم؟ گفت: بله، این احتمال وجود دارد. جنگ آب یک موضوع جدید نیست، همیشه وجود داشته است و سال‌ها به عنوان یک خطر جدی در خاورمیانه به آن توجه شده است. این احتمال وجود دارد که جنگ‌های آتی در این منطقه بر سر آب باشد. اما تاریخ برای ما درس‌های زیادی دارد. طبق تجربیات تاریخی، زمینه‌های جنگ بر سر موضوع آب، می‌تواند به همکاری در این زمینه منجر شود و به همان دلیل، آب در سیاست خارجی اهمیت زیادی پیدا کرده است.

عراقچی تاکید کرد: ارزیابی‌های بین‌المللی نشان می‌دهد که تا سال ۲۰۲۵ کل منطقه خاورمیانه رسما به عنوان منطقه خشک شناخته خواهد شد که ایران نیز شامل آن می‌شود. این وضعیت تا سال ۲۰۵۰ به مراتب وخیم‌تر خواهد شد و کمبود آب و خشکسالی به یک موضوع بسیار، بسیار جدی برای کشورهای خاورمیانه از جمله ایران تبدیل خواهد شد و حتی ممکن است بخش‌هایی از سرزمین ایران به طور کامل یا به میزان زیاد به خاطر این موضوع از حیز انتفاع ساقط شوند. بعضا در اخبار می‌شنویم که ادارات فلان شهرجنوبی کشور در ایام تابستان به خاطر شدت گرما، ساعت یک بعدازظهر تعطیل می‌شوند یعنی این شهر از ساعت یک بعدازظهر تا غروب که هوا خنک شود کارایی ندارد و ساعت استفاده از روز کاهش پیدا می‌کند. به نظر می رسد در سال‌های آتی این گونه مشکلات به شکل گسترده تری ایجاد خواهند شد.

این مقام مسوول در وزارت امور خارجه، با بیان اینکه در ارتباط با بحران مورد اشاره دو تدبیرکلی درعرصه جهانی وجود دارد، گفت: تدبیر اول تامین منابع آب از خارج از کشور است وتدبیر دوم مدیریت منابع آب در داخل کشور است.

وی با بیان اینکه در هر دو تدبیر مورد اشاره سیاست خارجی نقش ایفا می‌کند، در پاسخ به این سوال که به چه میزان امکان دارد که بتوانیم آب را از خارج به داخل کشورمنتقل کنیم؟ گفت: در ایران نیز ایده‌هایی در این زمینه وجود دارد که از برخی از کشورهای اطراف آب تامین شود، اما اینکه چقدر از لحاظ فیزیکی می‌توان این ایده ها را عملیاتی کرد یک موضوع دیگر است. اکنون تعدادی از کشورهایی که کم آب هستند که از طریق حفر کانال‌های ویژه آب را از کشورهای پرآب به داخل کشورشان منتقل می‌کنند.

معاون وزیر امور خارجه، با تاکید بر اینکه در مورد مدیریت منابع آب و اینکه چگونه از آب موجود استفاده بهینه کنیم، سیاست خارجی نقش مهمی دارد، به موضوع آب مجازی نیز اشاره کرد و گفت: منظور از آب مجازی این است که بررسی شود برای تولید یک کالا چقدر آب مصرف شده است، مثلا در مورد کالایی مثل برنج از زمان نشاء تا برداشت به چه میزان آب استفاده می شود. میزان آبی که در این فرایند مورد استفاده قرار گرفته است را آب مجازی می‌گویند. برخی اوقات آمارهای غیرقابل باوری در مورد استفاده از آب در محصولاتی که تولید می‌شود، مطرح می‌شود، مثلا بر اساس برخی از آمارهای اعلام شده، در تولید یک کفش چرمی نزدیک به ۴۵ الی ۵۰ هزار لیتر آب مصرف می‌شود.

آیا بهتر نیست کالایی که آب زیادی مصرف می‌کند را از خارج وارد کنیم و خودمان ...

وی ادامه داد: در واقع آب مجازی به ما می‌گوید به این موضوع توجه کنید که برای تولید یک کالا چقدر آب مصرف می‌شود و از دیگر سو این موضوع را مطرح می‌کند که اگر کشوری کم آب است، بهتر است کالایی را تولید کند که آب کمی مصرف می‌کند و کالاهای پر آب را از خارج تهیه کند. بنابراین در همین چارچوب کشورها در تجارت خارجی باید به سمت تجارت هوشمند حرکت کنند و عامل آب را در این هوشمندی در نظر بگیرند. مثلا ما به عنوان کشوری کم آب، باید بررسی کنیم که برای تولید برخی از محصولات کشاورزی چقدر آب مصرف می‌کنیم و بعد از آن، در این مورد فکر کنیم که آیا بهتر نیست کالایی که آب زیادی مصرف می‌کند را از خارج وارد کنیم و خودمان به سمت تولید کالاهایی برویم که آب کمتری مصرف می‌کنند؟

عراقچی با بیان اینکه این موضوع نیز ارتباط مستقیمی با سیاست خارجی و تجارت خارجی دارد، گفت: در چارچوب این مقوله بحث کشت‌های فراسرزمینی نیز مطرح می‌شود؛ مثلا شما می‌خواهید کالایی را تولید کنید که به آب فراوان احتیاج دارد، شما می‌توانید با توافق با کشوری که از آب زیادی برخوردار است، کالای مورد نظر را در آن کشور تولید کنید و سپس محصولات را به داخل کشورتان منتقل کنید. کشورها می‌توانند در این زمینه با یکدیگر قرارداد ببندند. مثلا کشورهایی که پرآب هستند و زمین‌های حاصل خیزشان بیشتر از مورد نیازشان است، می‌توانند زمین کشاورزی در اختیار کشورهایی قراردهند که کم آب هستند و این کشورها با استفاده از منابع آبی موجود کالای مورد نظر خود را تولید کنند.

معاون وزیر امور خارجه افزود: موضوع دیگر در این زمینه، بهینه‌سازی مصرف، اصلاح الگوی مصرف و اصلاح الگوی سیستم‌های کشت و آبیاری است. هر کدام از این موضوعات برای خودشان دارای تکنولوژی و دانش هستند. تعدادی از کشورها به این تکنولوژی و دانش رسیده‌اند و ما می‌توانیم از تجربیات بین‌المللی آنها در داخل کشور بهره برداری کنیم، در همین چارچوب حتی می توان سرمایه‌گذاری خارجی جذب کرد و یا از منابع مالی سازمان‌های بین‌المللی استفاده کرد.

عراقچی در بخش دیگری از صحبت‌های خود در ارتباط با مصرف بهینه آب در کشور، اظهار کرد: گفته می‌شود که در تهران بیش از ۲۰ درصد آب لوله‌کشی در زیر زمین به خاطر پوسیدگی لوله‌ها و نواقصی که لوله‌ها دارند هدر می‌رود البته من تا رقم ۴۰ درصد نیز شنیده‌ام. در دهه ۷۰ توکیو (پایتخت ژاپن) نیز چنین مشکلی را داشت و بالای ۲۰ درصد آب لوله‌کشی‌اش به همین خاطر هدر می‌رفت ولی اکنون در یک پروژه طولانی مدت هدررفت آب را به زیر دو درصد رسانده‌اند.

وی با بیان اینکه بر اساس آمار اعلام شده، میزان نزولات آسمانی در ایران حدود ۴۰۰ میلیارد متر مکعب است و برآورد می‌شود که حدود ۲۸۰ الی ۲۹۰ میلیارد متر مکعب آن تبخیر می‌شود، گفت: اینها موضوعاتی است که ما با استفاده از تکنولوژی روز دنیا و استفاده از تجربیات دیگر کشورها می‌توانیم از آنها جلوگیری کنیم. دیپلماسی آب و سیاست خارجی وظیفه دارد که این تکنولوژی‌ها را با ایجاد ارتباط بین مراکز علمی داخل کشور و خارج از کشور به داخل ایران منتقل کند و زمینه را برای سرمایه‌گذاری خارجی در کشور در این حوزه ها فراهم کند.

معاون وزیر خارجه کشورمان همچنین با تاکید براینکه باید دولت بر روی آب سرمایه‌گذاری جدی داشته باشد، تصریح کرد: اگر موضوع آب را جدی نگیریم حتما با خشکسالی مواجه می‌شویم، همانطور که موضوع آلودگی هوا را جدی نگرفتیم و اکنون می‌بینیم که در طول زمستان چه بلایی بر سر تنفس مردم در تهران می‌آید؛ موضوع ریزگردها را جدی نگرفتیم و در حال حاضر مشاهده می کنیم که برخی از شهرهای کشور با چه فاجعه‌ای در این زمینه روبرو هستند.

عراقچی با بیان این که اگر موضوع آب را جدی نگیریم در برخی از شهرهای کشور در سال‌های آتی با شرایط بسیار سختی مواجه می‌شویم، افزود: دولت و وزارت خارجه هر دو بر روی آب و دیپلماسی آب جدیت و حساسیت دارند. دیپلماسی آب به مرور جایگاه خود را در سیاست خارجی کشور باز کرده البته کار در این زمینه سخت و طولانی است ولی امیدواریم بتوانیم با تلاش و برنامه ریزی منافع ملی کشور را در این چارچوب تامین کنیم.

وی در پاسخ به این سوال که به نظر می‌رسد موضوع آب در کشور همچنان جدی گرفته نمی شود و مباحثی که در این زمینه حتی از سوی دولتمردان مطرح می‌شود، بیشتر جنبه شعاری دارد؟ گفت: این سخن که دولتمردان در این ارتباط فقط شعار می‌دهند را قبول ندارم ولی اینکه بحث آب به طور کلی در جامعه جدی گرفته نشده است، حرف صحیحی است.

معاون وزیر امور خارجه، با بیان اینکه برای مقابله با بحران آب در کشور، باید آگاهی‌های عمومی افزایش پیدا کند و همه مردم، خواص و دانشگاهیان متوجه شوند که با یک بحران جدی روبرو هستیم، افزود : رسانه‌ها نقش مهمی در افزایش این آگاهی دارند. باید به مردم شیوه‌های مصرف بهینه آب را یاد دهند. در دنیا روی این موضوعات کار شده، ‌تجربیات خوبی وجود دارد و باید این تجربیات به داخل کشور منتقل شود. در حال حاضر در دانشگاه‌ها موضوع آب فقط از زاویه مهندسی و سازه‌های آبی مورد مطالعه و تحقیق قرار می‌گیرد در حالی که دانش آب و دیپلماسی آب مورد غفلت قرار گرفته است و باید پایان‌نامه‌ها و پروژه‌ها به این سمت سوق داده شوند.

وی در بخش دیگری از صحبت‌های خود در مورد همکاری وزارت خارجه با دیگر نهادهای مسئول در ارتباط با حوزه آب، گفت: با وزارتخانه‌های نیرو، کشاورزی و سازمان محیط زیست به صورت مرتب جلسه داریم و در مورد موضوع آب، ‌رودخانه‌های فرامرزی، ‌ تامین آب حوزه‌های مشترک، بحث‌های زیست محیطی و گرد و غبار، گفت گوهای جدی انجام می دهیم و همکاری‌های مستمری در حال صورت گرفتن است.

چالش‌های موجود بین ایران و ترکیه بر سر پروژه «گاپ»

عراقچی در مورد این موضوع که رییس‌جمهور در اجلاس اخیر گرد و غبار که در تهران برگزار شده بود به صورت تلویحی از سدسازی‌های ترکیه که به پروژه گاپ « GAP» و یا Guneydogu Anadolu Projesi معروف است، انتقاد کرد و نسبت به این موضوع واکنش نشان داد، چرا که این پروژه بر روی دجله و هورالعظیم تاثیر می‌گذارد و از نظر زیست محیطی اثرات زیان‌باری را برای ایران و عراق به وجود می آورد ولی مقامات ترکیه‌ای مدعی هستند که بر روی این طرح‌ها کار کارشناسی شده است و ضربه‌ زیست محیطی به ایران و عراق وارد نمی‌کند، خاطرنشان کرد: رایزنی‌های ما با طرف‌های ترک در این زمینه ادامه دارد. واقعیت این است که موضوعات جهانی امروز دیگر در قالب حاکمیت داخل کشورها نمی‌گنجد. اکنون کشورها اگر اقداماتی انجام می‌دهند تاثیرات این اقدامات فراتر از داخل خود آن کشورها است و حتی ممکن است تاثیرات فرامنطقه‌ای داشته باشد و کل جامعه جهانی را تحت تاثیر قرار دهد.

معاون وزیر خارجه کشورمان با بیان اینکه بسیاری از تهدیداتی که اکنون در عرصه جهانی وجود دارد مربوط به یک یا دو کشور نیست و مرز نمی‌شناسد، تصریح کرد: در همین چارچوب مقابله با آنها نیز به همکاری‌های منطقه‌ای و بین‌المللی نیاز دارد. مثلا فرض کنید یک کشور بر روی منابع آبی مشترک سد ایجاد کند و باعث خشکسالی در کشورهای اطرافش شود. این اقدام باعث به وجود آوردن پدیده‌ای به نام ریزگردها می‌شود و تعداد زیادی از کشورهای منطقه از این موضوع متاثر می‌شوند و برای شهروندانشان مشکل ایجاد می‌شود. در همین چارچوب است که تاکید می‌شود دیگر اثرات یک موضوع در چنین حوزه هایی در حوزه داخلی یک کشور باقی نمی‌ماند و اثرات آن منطقه‌ای و فرامنطقه‌ای است.

ادعای ترک‌ها، قانع‌مان نکرد

وی با بیان اینکه در مورد موضوع اشاره شده، رایزنی‌هایی را به صورت مشخص با ترکیه داریم، تاکید کرد : این گونه نیست که یک کشور بتواند ادعا کند که من هر کاری که بخواهم در حوزه ی سرزمینی ام انجام می دهم و کاری به تبعات آن برای کشورهای همسایه ندارم.

عراقچی با اشاره به ادعای ترک‌ها در ارتباط با بحث پروژه گپ، تصریح کرد: آنها ادعا می‌کنند که تبعات زیست محیطی این پروژه‌ را بر روی کشورهای اطراف در نظر گرفته‌اند. در حالی که این ادعای آنها است و ما نسبت به صحت این ادعا هنوز قانع نشده ایم، از دیگر سو کارشناسان ایران، عراق و سایر کشورهای اطراف، دیدگاه‌های دیگری در این زمینه دارند.

معاون وزیر امور خارجه، ادامه داد: قطعا چنین موضوعاتی از طریق منازعه و درگیری حل نمی‌شود و بلکه باید در چارچوب گفتگو و همکاری آنها را به پیش برد. متاسفانه منطقه درگیر مشکلات و مسائل مختلف است. موضوعاتی که بین کشورهای این منطقه به وجود آمده آنقدر متنوع و زیاد است که گاهی اولویت‌ها جابجا می‌شود. ما و ترکیه در مورد موضوعاتی چون سوریه، عراق، مبارزه با تروریسم، بحث اکراد و همچنین مسائل دیگر چالش‌ها، گفت‌وگوها و همکاری هایی داریم، در برخی ازاین مسائل اشتراک نظر و در مورد برخی اختلاف نظرهایی داریم.

رایزنی هایی را با سازمان ملل در مورد تبعات پروژه گاپ انجام داده ایم

وی با تاکید بر اینکه پروژه گاپ هم یکی از موضوعاتی است که روی میز گفتگوهای ایران و ترکیه قرار گرفته است، گفت: ما با دیگر کشورهایی که از این موضوع متاثر هستند نیز رایزنی‌هایی داریم. با سازمان‌های بین‌المللی از جمله سازمان ملل نیز گفت وگو هایی را در این ارتباط شروع کرده‌ایم.

ترکیه نباید آب را به یک موضوع تجاری تبدیل کند

این دیپلمات ارشد کشورمان، در پاسخ به این سوال که ترک‌ها این استدلال را مطرح می‌کنند که با اجرا کردن این پروژه ها، استراتژی ذخیره آب را دنبال می کنند و اگر در آینده مشکلی برای کشورهای اطراف از نظر آب پیش آید، می‌توانند آب را در اختیار آنها قراردهند؟، گفت: آب یک موضوع حیاتی است و نباید به یک موضوع تجاری تبدیل شود. کشورهای بالادست از مسئولیت های حقوقی و انسانی برخوردار هستند.

عراقچی با بیان اینکه در موضوع آب بعضی از کشورها بالادست و برخی از کشورها پایین دست هستند، ادامه داد: مثلا در حوزه های آبی مشترک بین ما و افغانستان، افغانستان بالادست است و ما پایین دست هستیم. در مرزهای غربی این موضوع برعکس است و ما بالادست هستیم و عراق پایین دست است.

وی ادامه داد: در نرم‌های بین‌المللی به کشوری که بالادست است، اجازه نمی‌دهند حقوق مردم پایین دست را نادیده بگیرد و چون امکان جلوگیری از حرکت آب را دارد، به مردم در حوزه‌های پایین دست فشار آورد.

اختلافات بین پنج کشور ساحلی دریای خزر، همچنان باقی است

عراقچی در پاسخ به این سوال که قرار است طی ماه های آتی پنجمین اجلاس سران کشورهای ساحلی دریای خزر در قزاقستان برگزار شود و آیا این امکان وجود دارد که رژیم حقوقی دریای خزر در این اجلاس نهایی شود، از طرف دیگر در برخی از خبرها ذکر شده که تراز آبی ایران در تالاب« میان کاله» و «خلیج گرگان» به علت اینکه روس‌ها در «ولگا » با کشت محصولات کشاورزی آّب بیشتری از این منطقه را مصرف می‌کنند، کاهش پیدا کرده است؟، خاطرنشان کرد: در دریای خزر با بحث رژیم حقوقی مواجه هستیم. در وزارت خارجه موضوع رژیم حقوقی دریای خزر در دبیرخانه‌ای در معاونت آسیا و اقیانوسیه وزارت امور خارجه دنبال می شود.

وی ادامه داد: واقعیت این است که ما هنوز نتوانسته‌ایم به رژیم حقوقی جدیدی در دریای خزر دست پیدا کنیم و اختلافاتی که بین پنج کشور ساحلی دریای خزر وجود دارد، همچنان باقی است. در حوزه‌هایی همچون زیر سطح، روی سطح و همچنین قلمروهای دریایی با موضوعات متنوع و پیچیده‌ای روبرو هستیم و این خود باعث شده که به ر ژیم واحدی دست پیدا نکنیم. ، مذاکرات فنی و سیاسی در سطوح مختلف برای رسیدن به توافق بین پنچ کشور ساحلی دریای خزر در جریان است ولی قطعا رسیدن به توافق کار سخت و دشواری است.

معاون وزیر امور خارجه افزود: موضوع دیگری که در همین چارچوب در حال پیگیری آن هستیم، مسائل مربوط به حفظ محیط زیست خزر است، از آلودگی‌هایی که بر اثر حفاری‌های نفتی ایجاد می‌شود تا حفظ ماهیان خاویاری و مسائلی همچون جابجایی سطح آب و اثراتی که اقدام یک کشورمی‌تواند بر محیط زیست این منطقه بگذارد.

عراقچی تصریح کرد: در موضوع آب بعضا می‌بینیم که اظهارنظرهای غیرکارشناسی زیادی انجام می‌شود، مثلا اینکه می‌گویند دراینجا آب کم شده به خاطر اینکه فلان کشور در فلان جا فلان کار را انجام داده است. ممکن است که این اقدامات موثر باشد ولی اثبات اینگونه اظهارنظرها نیازمند کاری علمی، فنی و میدانی است تا بتوانیم با قاطعیت بگوییم مثلا فلان اقدام روسیه باعث شده که در پایین دست فلان مشکل در تالاب‌های ما به وجود آید. ما هنوز در این زمینه مطمئن نیستیم و نمی‌توانیم چنین قضاوتی را داشته باشیم.

وی گفت: سازمان محیط زیست، وزارت نیرو و سایر دستگاه‌های مربوطه باید اقدامات فنی، ‌ علمی و کارشناسی لازم را انجام دهند تا علت دقیق پایین رفتن سطح آب در یک تالاب، ‌ دریاچه و یا رودخانه مشخص شود و سپس با علت آن برخورد کنیم.

اقای ظریف صحبت خاصی با من برای تغییر و جابه جایی نکرده است

در پایان این مصاحبه، معاون حقوقی و بین الملل وزیر امور خارجه در پاسخ به این سوال که آیا در دوره جدید وزرات محمدجوادظریف بر دستگاه دیپلماسی کشور، همچنان در همین معاونت مشغول به فعالیت خواهد بود؟ یا مسوولیت دیگری در این وزارت خانه برعهده خواهد داشت، گفت: بعد از نهایی شدن کابینه به طور طبیعی مرحله ایجاد تغییرات در داخل وزارتخانه‌ها و شورای معاونان فرامی‌رسد. آقای ظریف ایده‌هایی درذهن دارند که در ساختار وزارتخارجه تغییراتی ایجاد کنند و متناسب با این تغییرات افراد چینش خواهند شد.

عراقچی، در واکنش به این سوال که آیا با شما صحبتی برای تغییر و جابه جایی شده است؟ تصریح کرد: ایشان بامن صحبت خاصی نکرده‌اند. همانطورکه گفتم ایده‌هایی مطرح شده ولی صحبت خاصی در این ارتباط انجام نشده است.

وی در پایان تاکید کرد : بنده از روز اول دست همکاری به آقای ظریف داده‌ام و تا هر زمانی و در هر کجایی که ایشان صلاح بدانند با ایشان همکاری خواهم کرد.

۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۲۶ شهریور ۹۶ ، ۰۷:۴۸
پیمان صاحبی


مصوبه دولت درخصوص جلوگیری از تغییر کاربری اراضی کشاورزی و تخریب محیط زیست در استان های شمالی از سوی معاون اول رئیس جمهور ابلاغ شد.

به گزارش  پایگاه اطلاع رسانی دولت، وزارتخانه‌های جهادکشاورزی، راه و شهرسازی و کشور و سازمان حفاظت محیط زیست مکلفند تمام ظرفیت‌ها و احکام مندرج در قوانین و مقررات برای جلوگیری از تخریب و تغییر کاربری اراضی کشاورزی و تخریب محیط زیست واقع در محدوده، حریم و خارج از حریم شهرهای استان‌های شمالی کشور (گیلان، مازندران و گلستان) را به‌کار گرفته و وظایف خود در این زمینه را اعمال کند

هیات وزیران در جلسه ۸/۶/۱۳۹۶ به پیشنهاد شماره ۱۰۹۳۲/۰۲۰ مورخ ۲۱/۴/۱۳۹۳ وزارت جهادکشاورزی و به استناد اصل یکصد و سی و هشتم قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران تصویب کرد:

۱- وزارت راه و شهرسازی با تصویب شورای عالی شهرسازی و معماری ایران نسبت به انجام موارد زیر اقدام نماید:

الف- شناسایی، تصویب و اعلان عمومی اراضی ملی و دولتی مستعد احداث دهکده‌ها یاشهرک‌های گردشگری در کل کشور با همکاری وزارت‌خانه‌های جهادکشاورزی و کشور و سایر سازمان‌های مربوط ظرف شش ماه.

ب- اتخاذ سیاست افزایش تراکم ساختمانی به جای افزایش محدوده شهرها در استان‌های شمالی کشور (گیلان، مازندران و گلستان) با لحاظ همه جوانب تخصصی مربوط.

پ- بازنگری، اصلاح و ابلاغ اصول و ضوابط تهیه طرح‌های جامع و هادی محدوده‌های شهری و روستاهای شمالی کشور (استان‌های گیلان، مازندران و گلستان) ظرف شش ماه.

تبصره - بنیاد مسکن انقلاب اسلامی با همکاری وزارتخانه‌های جهادکشاورزی و کشوراصلاحات لازم برای اعمال اصول و ضوابط جدید مصوب شورای عالی شهرسازی و معماری ایران در طرح‌های هادی مصوب را ظرف شش ماه از تاریخ لازم‌الاجرا شدن این تصویب‌نامه تهیه و برای سیر مراحل قانونی تصویب آنها اقدام کند.

۲- وزارتخانه‌های جهادکشاورزی، راه و شهرسازی و کشور و سازمان حفاظت محیط زیست مکلفند کلیه ظرفیت‌ها و احکام مندرج در قوانین و مقررات برای جلوگیری از تخریب و تغییر کاربری اراضی کشاورزی و تخریب محیط‌زیست واقع در محدوده، حریم و خارج از حریم شهرهای استان‌های شمالی کشور (گیلان، مازندران و گلستان) را به کار گرفته و وظایف خود در این زمینه را اعمال نمایند. دستگاه‌های یادشده مکلفند تخلف از اجرای این بند و قوانین و مقررات مربوط توسط کارکنان خود و دیگر اشخاص را به مراجع صالح از جمله هیئت‌های رسیدگی به تخلفات اداری (حسب مورد) اعلام و گزارش نمایند.

استانداران استان‌های یادشده مکلفند گزارش اجرای این بند توسط هر یک از وزارتخانه‌های یادشده، آمار تخلفات ارتکابی و نیز اقدامات و هماهنگی‌های استانداری را در مقاطع زمانی شش ماهه از طریق وزارت کشور به هیئت وزیران ارایه نمایند.

۳- به منظور تقویت و کارآمدی ضمانت اجراها و سازوکارهای برخورد و مقابله با تخلفات مربوط به تغییر کاربری و احداث بنا در استان‌های شمالی کشور (گیلان، مازندران و گلستان)، وزارت کشور مکلف است با همکاری وزارتخانه‌های جهاد کشاورزی و راه و شهرسازی و سازمان حفاظت محیط‌زیست، راهکارهای قانونی از جمله اصلاح تبصره (۲) ماده (۹۹) و تبصره (۱) ماده (۱۰۰) قانونشهرداری - مصوب ۱۳۳۴- و اصلاحات بعدی آن را ظرف یک ماه از تاریخ لازم‌الاجرا شدن این تصویب‌نامه تهیه و به هیئت وزیران ارایه نماید.

۴- وزارت جهادکشاورزی مکلف است در حریم و خارج از حریم شهرهای شمالی کشور (استان‌های گیلان، مازندران و گلستان) و در چارچوب مواد (۳) اصلاحی و (۱۰) الحاقی قانون حفظ کاربری اراضی زراعی و باغ‌ها - مصوب ۱۳۸۵- اقدام قانونی برای قلع و قمع بنا و مستحدثاتی را که به صورت غیرمجاز و بدون اخذ مجوز کمیسیون موضوع تبصره (۱) اصلاحی ماده (۱) قانون یادشده بر روی محدوده‌های موضوع آن قانون ایجاد شده است انجام دهد و وزارت کشور با لحاظ مؤخر بودن قانون یادشده نسبت به قانون شهرداری و اصلاحات بعدی آن از ارجاع این موارد و پرونده‌ها به کمیسیون‌های موضوع مواد (۹۹) و (۱۰۰) قانون شهرداری اجتناب نماید.

تبصره – در مورد اراضی زراعی و باغ‌های واقع در محدوده روستاهای دارای طرح هادی مصوب، وزارتخانه‌های کشور و راه و شهرسازی مکلفند از طریق نمایندگان خود در کمیسیون موضوعتبصره (۲) ماده (۹۹) قانون شهرداری، رأی به قلع و قمع بنا را در اولویت قرار دهند.

۵- به منظور هماهنگی و برخورد مؤثر و فوری با تخلفات ساخت‌وساز در شهرهای شمالی کشور (استان‌های گیلان، مازندران و گلستان) کارگروه ویژه‌ای با مسئولیت وزارت کشور و عضویت وزارتخانه‌های راه و شهرسازی و جهادکشاورزی، بنیاد مسکن انقلاب اسلامی، دادستانی مرکز استان مربوط، نیروی انتظامی جمهوری اسلامی ایران و شهرداری‌های شهرهای مربوط تشکیل می‌شود. وزارت کشور موظف است گزارش عملکرد کارگروه مذکور را در مقاطع زمانی شش ماهه به شورای عالی شهرسازی و معماری ایران و دفتر هیئت دولت ارایه نماید.

تبصره – کلیه دستگاه‌های اجرایی موظفند ضمن همکاری با کارگروه مذکور از ارایه هرگونه خدمات زیربنایی به ساخت‌وسازهای غیرمجاز خودداری نمایند.

اسحاق جهانگیری معاون اول رییس‌ جمهور وزارت جهادکشاورزی- وزارت راه و شهرسازی- وزارت کشور وزارت دادگستری- سازمان حفاظت محیط زیست- بنیاد مسکن انقلاب اسلامی نیروی انتظامی جمهوری اسلامی ایران را ابلاغ کرده است.

منبع:ایانا

۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۲۳ شهریور ۹۶ ، ۰۹:۲۲
پیمان صاحبی